Włosi kochają swoje tradycje religijne i pielęgnują je z ogromną troską. Szczególnie okazale i malowniczo wygląda kult lokalnych świętych. Nic jednak tak ich nie jednoczy jak temat rodzącego się Jezusa. Od dnia kiedy św. Franciszek z Asyżu zbudował pierwszy żłóbek w umbryjskim mieście Greccio (1223 r.) trwa w Italii pobożna rywalizacja, która wspólnota religijna stworzy ciekawszą, okazalszą i bardziej realistyczną scenę narodzenia Zbawiciela.
W ciągu wieków ukształtowały się różne style regionalne różniące się przede wszystkim materiałami plastycznymi używanymi do tworzenia postaci: „presepe genovese” – szopka genueńska, w której pastuszkowie wykonani są z drewna; „presepe pugliese” – szopka apulijska, którą buduje się z „carta pesta” (masa z rozdrobnionego i rozmiękczonego w wodzie papieru z dodatkiem substancji wiążących); „presepe siciliano” – szopka sycylijska realizowana przy pomocy typowych produktów tego regionu, takich jak materiały wulkaniczne z Etny i gałązki drzew cytrusowych; „presepe napoletano” – szopka neapolitańska, której bohaterowie wykonani są z terakoty.
Rzym, jak przystało na stolicę, miesza i wykorzystuje doświadczenia każdego z głównych nurtów tradycji. A ponieważ kościołów w mieście nie brakuje, dlatego zapalony miłośnik bożonarodzeniowej tradycji będzie miał co robić – świąteczny spacer od szopki do szopki może zająć wiele godzin. Spośród setek kolorowych betlejemskich stajenek, sygnalizujemy szczególnie te, które mają sporą wartość historyczną i artystyczną:
– bazylika Santa Maria Maggiore, kaplica Sykstusa V, szopka marmurowa (Arnolfo di Cambio, 1289) i relikwie Żłóbka Pańskiego w krypcie pod ołtarzem głównym;
– bazylika Santi Cosma e Damiano (Via dei Fori Imperiali 1), szopka neapolitańska z XVIII wieku;
– kościół Santa Maria dell’Ara Coeli na Kapitolu, kaplica św. Heleny, słynny żłóbek rzymski, w którym wierni adorują łaskami słynącą figurę Dzieciątka Jezus (Bambinello – kopia dawnej figury, której oryginał skradziono w 1994 r.);
– plac św. Piotra, monumentalny żłóbek papieski;
– kościół Santa Caterina da Siena (Via Giulia), wielka choinka i żłóbek ze statuami z terakoty ubranymi w cenne szaty;
– plac Navona, szopka miejska;
– plac Hiszpański (Spagna), wielki żłóbek rzymski z figurami z XIX wieku;
– kościół Ss. Apostoli (Piazza Ss. Apostoli 51 – okolice placu Weneckiego), monumentalny żłóbek rzymski;
– kościół S. Marcello al Corso (Piazza S. Marcello 5 – okolice placu Weneckiego), szopka apulijska z pięknymi figurami wykonanymi z „cartapesta”;
– kościół S. Antonio da Padova (Via Merulana 124 – okolice Katedry Laterańskiej), wspaniały żłóbek artystyczny z figurami drewnianymi.
Poza tym, od kilku dobrych już lat w okresie bożonarodzeniowym (29.11.2010/06.01.2011), w Salach Bramantego przylegających do bazyliki Santa Maria del Popolo (Piazza del Popolo), odbywa się wystawa zwana „100 ŻŁÓBKÓW” ( 100 Presepi – http://www.presepi.it/ ) ukazująca szopki pochodzące z wielu krajów świata. Wstęp jest jednak płatny… 6,50 euro (4 euro zniżkowy).
Miłego pielgrzymowania!
[mappress]